مقامات عالیرتبه است و از این قبیل اطلاعات غلط. خط غلط، انشا غلط، املا غلط و تحلیلشان هم غلط، اما واقعیت این است که با این حجم غلط، مشتری و مخاطب دارند و تا صبح مردم را پای گیرنده ها بیدار نگه می دارند. شاید اگر بسیاری از تحلیلگران داخلی هم در این تحلیل ها شرکت می کردند، می شد از یک سویه نگری های ماهواره کم کرد.

      جوهر عرضم را در دو خط عرض کنم و سرتان را درد نیاورم. من در این باره که ماهواره دوست است یا دشمن حرف نمی زنم، بلکه در این باره حرف می زنم که اگر ما نتوانیم از تریبون ماهواره به نفع خودمان استفاده کنیم، این فرصت را یکجا به تحلیلگرانی واگذار کرده ایم که هر چه از راست و دروغ و صحیح و غلط می خواهند به سمع و نظر ملت بزرگوارمان برسانند. روزنامه نگاران، فروشندگان عقیده و رای هستند و اگر ما نتوانیم متاع خوب و صحیح و درست و حسابی مان را عرضه کنیم، ماهواره ای ها اجناس بنجلشان را قالب می کنند. خیلی عجیب نیست که این روزها آخرین تحلیل های <<وی او ای>> و <<بی بی سی>> را داخل تاکسی از زبان راننده و مسافران بشنویم. این وضعیت عادلانه نیست البته ظاهرا این تعبیر برای همه یکسان نیست و گاهی صدای بعضی دوستانمان را از <<سته لایت>> دشمن می شنویم، اما به نظرم باید فکری کرد و مشتری های ماهواره را از متاع های بی حقه و کینه و بی حب و بغض محروم نکرد. خیلی طبیعی و بدیهی است که بیشتر تحلیلگران مستقر در خارج عصبانی باشند و با کینه و نقار درباره وقایع حرف بزنند. برای همین است که خیلی زود تحلیلگران منصف و معقول گل می کنند و محبوب می شوند، منتها هر جور حساب کنیم معقول به نظر نمی رسد که ایران عرصه را خالی بگذارد و فرصت را تمام و کمال به اکثریت مخالفانش واگذار کند. واضح تر از این هم می توانم حرف بزنم اما صبر می کنم تا ببینم واقع بینی و شفاف سازی دوره جدید به کجا می انجامد.