اقتصاد دان جوان اما سرشناس ایرانی که درحال حاضر استاد دانشگاه نیوهمپشایر است،آثار منفی فساد اقتصادی را بیشتر از آثار تحریم می داند.دکتر مصطفی بشکار می گوید:" صدمه‌ای که اختلاس 3 میلیارد دلاری و سایر مفاسد پیدا و پنهانی که قابل اندازه‌گیری نیست و نیز انحصارهایی که از روش‌های گانگستری به دست آمده، هزینه‌ای به مراتب بیشتر از تحریم‌های بین‌المللی بر اقتصاد کشور وارد می‌کند." اقتصاد دان جوان اما سرشناس ایرانی که درحال حاضر استاد دانشگاه نیوهمپشایر است،آثار منفی فساد اقتصادی را بیشتر از آثار تحریم می داند.دکتر مصطفی بشکار می گوید:" صدمه‌ای که اختلاس 3 میلیارد دلاری و سایر مفاسد پیدا و پنهانی که قابل اندازه‌گیری نیست و نیز انحصارهایی  که از روش‌های گانگستری به دست آمده، هزینه‌ای به مراتب بیشتر از تحریم‌های بین‌المللی بر اقتصاد کشور وارد می‌کند."
استاد ایرانی دانشگاه نیوهمپشایر که درحال حاضر به عنوان محقق در دانشگاه معتبر ییل نیز رفت وآمد دارد، در مقاله ای به تحلیل شرایط فعلی اقتصاد جهان پرداخته ونقش ایران را نیز دراین روند بررسی کرده است.
به اعتقاد آقای بشکار "از میان کشورهای خاورمیانه، عراق و مصر امید بیشتری به جهش اقتصادی در آینده‌ای نزدیک دارند اماایران بزرگ‌ترین اقتصادی است که هنوز موفق به عضویت در سازمان تجارت جهانی نشده است".
 اقتصاد دان جوان ایرانی که چندی پیش به تشخیص WTOبرنده جایزه دوم مقاله نویسی در حوزه اقتصاد دانان جوان شد،دراین مقاله به تشریح دلایل ناکامی ایران در رشد وتوسعه پرداخته است.
به اعتقاد آقای بشکار ایران از استعداد بالایی برای جهش اقتصادی برخوردار است، از یک سو درصد بالای جمعیت جوان و نسبتاً تحصیل کرده، نیروی کار لازم برای پیشرفت اقتصادی را مهیا کرده است و از سوی دیگر به خاطر فاصله قابل توجه صنایع داخلی از فناوری‌های روز دنیا و همچنین کمبود سرمایه در کشور، ایران می‌تواند سرزمینی رویایی برای سرمایه‌گذاران خارجی و فروشندگان تکنولوژی‌های روز باشد.
 امابه اعتقاد دکتر بشکار، "متأسفانه انزوای روزافزون در سطح جهانی و نابسامانی سازکارهای اقتصادی و سیاسی در داخل، ایران را در ردیف ناامید‌ترین کشورها برای جهش اقتصادی قرار داده است."
دکتر بشکار می گوید:" انتظار می‌رود که با توجه به افزایش روزافزون نیاز به انرژی در دنیا و به تبع آن افزایش قیمت نفت، اقتصاد کشورهای نفت‌خیزی چون ایران حداقل از رشد ملایمی بهره‌مند شوند.
متن کامل این مقاله که در بیستمین شماره ماهنامه مهرنامه منتشر شده است رامی توانید اینجا بخوانید.